Όταν στο θρόνο της Επισκοπής Βόστρων ανέβηκε επίσκοπος ο Ιουλιανός, κάποιοι προύχοντες της πόλεως, επειδή ήταν μισόχριστοι, θέλησαν να τον θανατώσουν με δηλητήριο. Καλούν λοιπόν τον υπηρέτη της Επισκοπής, ο οποίος παρασκεύαζε το κρασί και τον πείθουν με χρήματα να θανατώσει τον Επίσκοπο. Του δίνουν ένα θανατηφόρο δηλητήριο και τον προτρέπουν να το βάλει στο ποτήρι του.
Ο υπηρέτης τότε, όπως διδάχτηκε, έτσι και έκανε. Έδωσε το δηλητηριασμένο ποτήρι στον Επίσκοπο και περίμενε. Αυτός το πήρε και γνώρισε από Θεού την σκεωρία και όσους την μηχανεύτηκαν. Πήρε λοιπόν το ποτήρι και το έβαλε μπροστά του, χωρίς να πει τίποτα στον υπηρέτη.
Στέλνει τότε τον διάκονο και καλεί όλους τους προύχοντες και, ανάμεσα σ’ αυτούς, κι όσους τον επιβουλεύτηκαν. Και ο πράγματι θείος Ιουλιανός, μη θέλοντας να τιμωρήσει τους δράστες, λέει σ’ όλους ήσυχα – ήσυχα: « Αν νομίζετε ότι θα σκοτώσετε τον ταπεινό Ιουλιανό με δηλητήριο, να που το πίνω μπροστά σας ».
Σταύρωσε λοιπόν τρείς φορές το ποτήρι με τα τρία του δάχτυλα και είπε. « Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος πίνω τούτο το ποτήρι ». Το ήπιε μπροστά σε όλους κι έμεινε εντελώς αβλαβής. Τότε όλοι που είδαν, του έβαλαν μετάνοια.