Μετά την κυριακάτικη θεία Λειτουργία και ενώ ο ιερεύς με το εκκλησίασμα έπαιρναν τον καφέ τους στην παρακείμενη αίθουσα του Ναού, μια ευλαβής χριστιανή από το Ακρωτήριο Χανίων με δύο μικρά κοριτσάκια που από το πρωί είχαν εκκλησιασθεί στο Ναό, διηγήθηκε ενώπιον όλων το θαύμα του Αγίου Σπυρίδωνος που έγινε στο παιδί της.
Η μικρή κόρη μου ηλικίας πέντε ετών, ασθένησε από μια μικρή ίωση πολύ συνηθισμένη για τα παιδιά, αλλά και τους μεγάλους. Ο γιατρός δεν ανησύχησε καθόλου και μας εξήγησε ότι το παιδί σε λίγες μέρες θα είναι εντελώς καλά. Όταν όμως μετά την τέταρτη ημέρα ο πυρετός στο παιδί επέμενε και τα συμπτώματα δεν υποχωρούσαν, ο γιατρός αναγκάστηκε να δώσει φαρμακευτική αγωγή στο παιδί.
Μετά από την οκταήμερη αγωγή και θεραπεία, η υγεία του παιδιού μου δεν βελτιώθηκε καθόλου αλλά μάλλον επιδεινώθηκε. Τότε φοβισμένοι εμείς και θλιμμένοι, κατόπιν προτροπής του γιατρού κάναμε επείγουσα εισαγωγή του παιδιού στο γενικό νοσοκομείο Χανίων.
Οι γιατροί, καθώς και όλο το νοσηλευτικό προσωπικό έκαμαν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να βελτιώσουν την υγεία του. Όμως με την πάροδο των ημερών όχι μόνο δεν βελτιώθηκε αλλά εξελίχθηκε σε σοβαρό πνευμονολογικό πρόβλημα. Εις τις προσπάθειες των καλών γιατρών ενώθηκαν και οι προς τον Θεό προσευχές μας και τα τάματα προς τους Αγίους μας. Θερμά παρακαλούσαμε να γίνει θαύμα και σ’ εμάς, να θεραπευθεί το παιδί μας και σύντομα να επιστρέψομε στο σπίτι μας.
Δεν πέρασαν πολλές ημέρες και ο Θεός μας επισκέφθηκε μέσον του θαυματουργού Αγίου Του Σπυρίδωνος. Η κατά δύο έτη μεγαλύτερη κόρη μου, ένα πρωινό μου είπε. «Μαμά η αδελφή μου θα γίνει καλά σύντομα, γιατί απόψε στο ύπνο μου είδα ένα παππούλη με ράσα και πλεκτό σκουφάκι στο κεφάλι του, που με χάιδεψε απαλά και μου είπε. Εγώ ανάλαβα την θεραπεία της αδελφής σου, γρήγορα θα γίνει καλά ». Εγώ αμέσως κατάλαβα από την περιγραφή της κόρης μου ότι ο φανείς Άγιος ήταν ο Άγιος Σπυρίδωνας που ήλθε απεσταλμένος από τον Θεό να θεραπεύσει το παιδί μου και να δώσει χαρά και ευλογία στο σπίτι μου.
Πράγματι, από την επόμενη ημέρα άρχισε το παιδί να βελτιώνεται και μετά από μικρό χρονικό διάστημα πήραμε το ποθούμενο εξιτήριο. Σήμερα, όπως το βλέπεται, το παιδί είναι εντελώς υγιές και χαρούμενο όπως και όλοι μας και ήλθαμε να ευχαριστήσουμε τον θαυματουργό Άγιο για το μεγάλο δώρο του και να αφιερώσουμε στην Αγία εικόνα του τον Σταυρό της βαπτίσεώς του.