Στην ανατολική πλευρά του Ναού και του αύλειου χώρου του, ευρίσκεται το πνευματικό κέντρο της Ενορίας. Ήταν το πρώτο δημοτικό σχολείο που πολλοί από τους επιζώντες το θυμούνται να λειτουργεί. Στον Ελληνοιταλικό πόλεμο του 1940 το κτίριο βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς κατακτητές και καταστράφηκε. Μετά τη λήξη του πολέμου αγοράστηκε από την Ενορία, επισκευάστηκε κατάλληλα και έγινε το πνευματικό της σπίτι.
Το ευλογημένο αυτό οικοδόμημα από την ανέγερσή του και τη λειτουργία του ως πρώτο δημοτικό σχολείο της Πόλης, μέχρι και σήμερα, ήταν και παραμένει τόπος και χώρος, συνεχούς και ατέλειωτης προσφοράς και αγάπης.
Στο Ενοριακό πνευματικό αυτό κέντρο, κατά καιρούς έγιναν πολλά συνέδρια και διαλέξεις από ανθρώπους της Εκκλησίας, της Πολιτείας, της Επιστήμης, του Πνεύματος, της Τέχνης, πάμπολλες εορτές σε θρησκευτικές και εθνικές επετείους και θεατρικές παιδικές παραστάσεις από τα παιδιά του τόπου.
Στα δύο βασικά πανηγύρια του Ναού, την 6 Αυγούστου εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και την 12η Δεκεμβρίου εορτή του Αγίου Σπυρίδωνος στον όμορφο αυτό χώρο η Ενορία δεξιώνεται τους προσκυνητές της από όλο τον Νομό και στον ίδιο χώρο μετά από κάθε κυριακάτικη Θεία Λειτουργία το εκκλησίασμα του Ναού παίρνουν τον πρωινό τους καφέ, επικοινωνούν, συζητούν τα διάφορα προβλήματα τους, ανταλλάσσουν ευχές και επανέρχονται στα σπίτια τους για να συνεχίσουν την καθημερινή ζωή τους.
