Ο Αββάς Δανιήλ ο Αιγύπτιος κατέβηκε κάποτε στην πόλη για να πουλήσει το εργόχειρό του. Κάποιος νέος που τον συνάντησε τον παρακαλούσε και του έλεγε: « Για το Θεό, καλόγερε, έλα στο σπίτι μου και διάβασε μια ευχή στη γυναίκα μου, που είναι στείρα ». Κι ο γέροντας, επειδή τον πίεζε ο νέος, πήγε μαζί του στο σπίτι και διάβασε ευχή στη γυναίκα του. Και με το θέλημα του Θεού η γυναίκα μετά από λίγο συνέλαβε.
Μερικοί λοιπόν άνδρες μη φοβούμενοι τον Θεό άρχισαν να συκοφαντούν τον γέροντα και να λένε: «Ο νέος είναι, πράγματι άγονος. Άρα από τον αββά Δανιήλ συνέλαβε η γυναίκα ».
Έφθασαν λοιπόν αυτά στα αυτιά του γέροντα και μηνά ο γέροντας στον άνδρα της γυναίκας:
« Όταν γεννήσει η γυναίκα σου, τότε να με ειδοποιήσεις αμέσως ». Όταν λοιπόν γέννησε η γυναίκα, του μηνά ο νέος και του λέει. « Με τη βοήθεια του Θεού και με τις ευχές σου, πάτερ, η γυναίκα μου γέννησε ». Τότε ο αββάς πηγαίνει στο νέο και του λέει: Ετοίμασε γεύμα και κάλεσε τους συγγενείς και τους φίλους σου ». Καθώς λοιπόν γευμάτιζαν, παίρνει ο γέροντας το νεογέννητο παιδί στα χέρια του και το ρωτά μπροστά σε όλους: « Ποιος είναι ο πατέρας σου »; Και το είκοσι δύο ημερών βρέφος απαντά, αυτός και δείχνει με το δαχτυλάκι του τον νέο και πραγματικό πατέρα του.
Όλοι τότε δόξασαν τον Θεό « τον φυλάσσοντα αλήθειαν » για χάρη όσων τον εκζητούν με όλη τους την καρδιά.