OI ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ ΟΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Ο Υιός του Θεού ενανθρώπησε, για να χαρίσει ξανά στον άνθρωπο εκείνο, για τον οποίο τον προόρισε. Τον δημιούργησε σύμφωνα με τη δική του εικόνα, διανοητή και ελεύθερο, προορισμένο να μοιάζει, δηλαδή να’ ναι, όπως κι ο Δημιουργός του, τέλεια ενάρετος, πράγμα κατορθωτό για την ανθρώπινη φύση… Επειδή τώρα, ο Θεός μας πρόσφερε το ύψιστο και το διαφυλάξαμε, χρειάστηκε να κατέβει εκείνος στο χείριστο, δηλαδή στη δική μας ξεπεσμένη φύση, ώστε να μας ξαναδώσει, προσφέροντας και ενεργώντας ο ίδιος την όμοια μ’ αυτόν εικόνα και Τον αρχαίο προορισμό.    ( Ιωάννης ο Δαμασκηνός )

 

Τι να πω για ποιο να μιλήσω; Βλέπω τη μητέρα, αντικρύζω το παιδί, όμως τον τρόπο της γέννησης δεν τον καταλαβαίνω. Νικιέται ο φυσικός νόμος, νικιέται και η τάξη του κόσμου, όπου η βούληση εκφράζεται του Θεού. Δε γεννήθηκε σύμφωνα με τους νόμους της φύσης. Θαυματούργησε πάνω από τα όρια της φύσης Χριστού. Η φύση αδράνησε και ενήργησε η βούληση του Δεσπότη. Τι απερίγραπτο δώρο!

( Ιωάννης ο Χρυσόστομος )

Ποιόν έχουμε Κύριε, σαν εσένα. Τον μεγάλο που έγινε μικρός, τον Άγρυπνο που κοιμήθηκε, τον καθαρό που βαφτίστηκε, τον Ζωντανό που πέθανε. Τον Βασιλιά, που ταπεινώθηκε για να εξασφαλίσει σε όλους τιμή. Ευλογημένη ας είναι η δόξα σου!

Είναι δίκαιο να γνωρίζει ο άνθρωπος τη θεότητά σου. Είναι δίκαιο οι ουράνιες υπάρξεις να λατρεύουν την ανθρωπότητά σου. Οι ουράνιες υπάρξεις θαμπώθηκαν όταν είδαν πως έγινες μικρός και οι γήινες, όταν είδαν πως εξυψώθηκες.

( Εφραίμ ο Σύρος  )

Ο διάβολος, που τότε νίκησε τον άνθρωπο, έπρεπε να νικηθεί από τη νικημένη ανθρώπινη φύση και να κατατροπωθεί αυτός, που με τόση πανουργία παγίδευσε τον άνθρωπο. Γι’ αυτό το σκοπό χρειαζόταν απαραίτητα να υπάρξει ένας άνθρωπος αναμάρτητος. Μονάχα ο Θεός, κανένας άλλος δεν μπορεί να είναι αναμάρτητος.

Γι’ αυτό ακριβώς ο Θεός Λόγος, ο γεννημένος από το Θεό ευθύς απ’ την αρχή της υπάρξεώς Του, και πάντοτε ενωμένος μ’ αυτόν….ο μόνος Αναμάρτητος Υιός και λόγος του Θεού καθίσταται  Γυιός ανθρώπου, χωρίς βέβαια, να αλλάζει τίποτε ως προς τη θεότητά του, μένοντας όμως ακηλίδωτος ως προς την ανθρώπινη του ιδιότητα.            ( Γρηγόριος  Παλαμάς  )

Αφήστε μια απάντηση