Ήχος α’ «Των ουρανίων ταγμάτων…»
1) Την λειτουργίαν αγάπα, νηστείαν δάκρυα,
ευχάς και ψαλμωδίας και Γραφών την μελέτην
γενού ταπεινόφρων και γαληνός και τον τύφον απόρριπτε,
μη σε νικήσει ο φθόνος και των παθών, ακρασία η ψυχόλεθρος.
2) Υπακοήν πάσαν έχε χριστιανέ αδελφέ,
εις τον πνευματικό σου και αγάπην προς πάντας ,
λαούς, φιλές και γλώσσες τους εν τη γη, την γνησίαν και άδολον,
μη κατακρίνεις ουδόλως ποτέ ψυχήν, ίνα λάβεις τον Παράδεισο.
3) Όταν ακούσεις καμπάνας, δράμε ως έλαφος
εις τον ναόν Κυρίου και προσεύχου και ψάλλε,
πρόσχες μη εξέλθεις εκ του ναού, πριν απόλυσις γένηται
και εν νυκτί και ημέρα,της φοβεράς του Χριστού, δίκης μνημόνευε.
4) Αεί σ’ αυτόν εκβιάζου, ίνα σωθείς αδελφέ,
Παρασκευή, Τετάρτη και νηστείας επίσης,
έσθιε εφ άπαξ ξηρά τροφή και το ύδωρ σου μέτριον,
πίνε Θεώ ολοψύχως ευχαριστών, και της θείας επιτεύξη τρυφής.
5) Εξομολόγησιν ποίει, των πονηρών λογισμών,
κακών απέχου πάντων, την μετάνοιαν πόθοι,
δίωκε ταχέως το πονηρόν, της πορνείας ενθύμιον
και ταύτα πάντα φυλάξας ω αδελφέ κατοικήσεις εις Παράδεισον.
6) Φροντίδα Πλούτου και δόξης, ποίει μηδέποτε,
ούτε των εδεσμάτων, ούτε των ιματίων,
πλήν των αναγκαίων και ικανών, προς την σύστασιν σώματος
έχε δε μέριμναν μόνη εν σή ψυχή, Παραδείσου της τερπνότητος.
7) Ο ποιητής των απάντων, Χριστός ο Κύριος
δια την σωτηρίαν των ανθρώπων κατήλθεν,
εξ ύψους ουρανίου επί της γης και γενόμενος άνθρωπος,
οδόν αρίστην υπέδειξε τοις βροτοίς, σωτηρίας επιτεύξασθαι.
Εμμανουήλ Μπαργωτάκης
Πρωτοπρεσβύτερος