ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΕΝΟΣ ΑΛΛΟΔΟΞΟΥ

Ο θειότατος των Πατέρων, το ευωδέστατο άνθος του Παραδείσου, ο Άγιος Σπυρίδων, ολοένα και περισσότερο αποκαλύπτεται και ανακαλύπτεται από τις πονεμένες και καταπονημένες από τη ζωή ψυχές, όχι μόνο των ορθοδόξων αλλά και των αλλοδόξων που σαν μέλισσες ρουφούν το νέκταρ της αγάπης και της προστασίας Του.

Στον Ναό του καθημερινά συρρέουν δεκάδες επισκεπτών όλων των θρησκειών και εθνικοτήτων για να τον θαυμάσουν, να γνωρίσουν την ιστορία του και να ξεναγηθούν στους χώρους του.

Η ξεναγός δεν κουράζεται να επαναλαμβάνει ολοένα την θαυμαστή ιστορία του Ναού, της ιστορικής θαυματουργού εικόνας του Αγίου, του ιερού και Αγίου Λειψάνου του, του κειμηλιαρχείου του και των πέριξ χώρων του. Ο Ναός ως σύνολο αλλά και κάθε υποστατικό του, εκτός του ιστορικού μεγαλείου των δίδουν σε κάθε άνθρωπο την σιωπηλή μαρτυρία της πίστεως και του πολιτισμού των και τον εντυπωσιάζουν.

Όταν πρόσφατα νεαρό ζευγάρι Σουηδών τον επισκέφτηκε και άκουσε με προσοχή την ξενάγηση και από κοντά έζησε το μεγαλείο του, τα μάτια του συζύγου έπεσαν στην ιστορική εικόνα του Αγίου με τα τάματα και τα αναθήματα των χριστιανών. Με πολύ περιέργεια ζήτησε να μάθει γ’ αυτά, καθώς και για τον σκοπό τους και την σημασία τους. Όταν άκουσε ότι είναι προσφορές πονεμένων ανθρώπων που έχουν το σχήμα του θεραπευμένου μέλλους των, εκείνος ξέσπασε σε δάκρυα και λυγμούς και είπε ότι κι εγώ είμαι πονεμένος διότι η σύζυγος μου πάσχει από εξαετίας από ανίατη ασθένεια και θέλω να την κάνει καλά.

Η εικόνα του Αγίου μούσκεψε από τα δάκρυα της πονεμένης εκείνης ψυχής, ο Άγιος με προσοχή άκουσε τους στεναγμούς της και εμείς είμαστε σίγουροι ότι χωρίς καθυστέρηση θα απαντήσει με την σωτήρια επέμβασή του.

Αφήστε μια απάντηση