Μην αποκάμεις αδελφέ, σαν η χαρά σου λείψει και την ψυχή σου ξαφνικά βαριά πλακώσει η θλίψη.
Όταν σκεφθείς πόσο ο Χριστός επόνεσε για σένα και ρίξεις στην γλυκύτατη μορφή Του ένα βλέμμα, θ’ ακούσης την ουράνια του παρήγορη φωνή. Μην κλαίς, μην απελπίζεσαι, έχε υπομονή.
Μην πικραθείς σαν άγρια κύματα σε κτυπήσουν, κι όταν φαρμάκι άνθρωποι δικοί σου σε ποτίσουν.
Όταν κοιτάξεις του Χριστού το πονεμένο βλέμμα και δεις το όξος, τη χολή, τα’ αγκάθια και το αίμα, θ’ ακούσεις την ουράνιά του παρήγορη φωνή. Μην κλαίς, μην απελπίζεσαι, έχε υπομονή.
Μην ταραχθείς σαν ξαφνικά την πόρτα σου κτυπήσει, ο θάνατος κι αγαπητό πρόσωπο σου ζητήσει.
Όταν σκεφθείς πως ο Χριστός, απέθανε για σένα και πως για όλους τους πιστούς τα ουράνια έχει ανοιγμένα, θ’ ακούσεις την γλυκύτατη παρήγορη φωνή. Μην κλαίς. Μην απελπίζεσαι, έχε υπομονή.
Μην φοβηθείς σαν η στερνή έλθει ώρα της ζωής σου, χαρά και αγαλλίαση να έχεις στην ψυχή σου.
Γιατί θ’ ακούσεις του Χριστού την ποθητή φωνή, Ευτύχει στον Παράδεισο, είχες υπομονή.