Της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας Κρήτης
Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών, μακρόθυμε και πολυέλεε, ο δια την πολλήν Σου αγαθότητα ποιήσας τον άνθρωπο κατ’ εικόνα Σην και καθ’ ομοίωσιν, και θεοειδούς αγωγής και ομιλίας υπερφυώς κατηξιώσας αυτόν, ο ιατρός των ψυχών και των σωμάτων ημών πρόσχες και νυν επι την δέησιν ημών των αμαρτωλών και αναξίων δούλων Σου, ρύσαι ημάς από της επελθούσης εν τω κόσμω λοιμικής απειλής δια τας αμαρτίας ημών. Νόσος γαρ ενέσκηψε δεινή και φόβος θανάτου εκύκλωσεν ημάς. Πλείστοι ησθένησαν και ικανοί εκ του λοιμού εκοιμήθησαν και ουκ έστι άλλος ο λυτρούμενος ημάς πλην Σου, Κύριε.
Γνωρίζομεν, αγαθέ και φιλάνθρωπε, ότι εξέλιπον εν ματαιότητι αι ημέραι ημών και πάσαν αμαρτίαν επιμελώς καθ’ εκάστην διενεργούμεν, γινώσκοντες ότι προς νουθεσίαν ημών επήγαγες ταύτα πάντα εφ’ ημάς, αλλά και νυν επιστρέφοντες εν μετανοία και συντριβή καρδίας παρακαλούντες, κραυγάζομεν. Την απειλήν του λοιμού ανάστειλον Κύριε, και πάντα τον λαόν Σου ως οικτίρμων θεράπευσον. Ειρήνην τη οικουμένη δώρησαι, ίνα γνώσι πάντες ότι Συ ει ο Θεός ημών, Θεός του ελεείν και σώζειν και οι πιστεύοντες εις Σε ου φοβηθήσονται θάνατον, αλλά χαρά γεύονται της αθανάτου ζωής.
Ότι Συ η ελπίς ημών και εις χείρας Σου η ζωή ημών άπασα και Σοι την δόξαν και ευχαριστίαν αναπέμπομεν συν τω ανάρχω Σου Πατρί και τω Παναγίω και Αγαθώ και Ζωοποιώ Σου Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.